|
Table of contents
I - De wijze leeft met hoop
II - Zoals een herder waakt over zijn schapen
III - Bescherm de grenzen van je ziel
IV - De verwachting die ons wakker houdt
V - ‘Als je oog helder is, is je hele lichaam verlicht’
VI - De ernst, de tranen, de lach, het feest
VII - De lamp van de wijze straalt van vrolijkheid
VIII - IJzeren tong en gouden tong
IX - De overwinning op het lijden: de glimlach van God
X - Ieder offer brengt in ons het merkteken van de zon aan
XI - ‘De grootste onder jullie zal jullie dienaar zijn’
XII - Danken, bron van licht en vreugde
XIII - Opdat je naam opgeschreven zou worden in het boek van het leven
XIV - Aan de feesttafel - Verwijzing naar Bijbelteksten
|
|
Summary
‘De lach van de wijze is de lach van de vrijheid. Wat de wijze heeft begrepen, heeft hem bevrijd van de nutteloze lasten van het bestaan. Zo kan hij zich verheffen tot in de gebieden waar een eeuwige zon schijnt.
En de wijze heeft geen ander verlangen dan dit licht dat hij met zoveel moeite heeft verworven, door te geven aan degenen die bij hem leven of hem komen bezoeken. Maar hoeveel tijd is nodig, voordat zij dit in zich opnemen! Het enige dat de wijze dus onmiddellijk kan doorgeven, is de vreugde die hij put uit deze wijsheid, een vreugde die zijn hart vervult, waarvan zijn hart overstroomt en zijn lach is de uitdrukking van deze vreugde die we ook liefde kunnen noemen.’
Omraam Mikhaël Aïvanhov
|
